Το άρθρο αυτό είναι δημοσιευμένο στο ημερήσιο φύλλο της Sport Day της 18/12/2008. Η φωτογραφία είναι από το ίδιο άρθρο.
18/12/2008, 15:29
Έχει μπλέξει άσχημα ο Συνασπισμός με την ιστορία του γηπέδου του Παναθηναϊκού. Η ευχή μου στον Αλέξη Τσίπρα κυρίως, αλλά και στον Αλέκο Αλαβάνο, που αναγκάστηκε να κάνει συνέντευξη Τύπου για να ξεκαθαρίσει (;) τη θέση του κόμματός του για το θέμα του Βοτανικού, είναι η ιστορία να τους γίνει μάθημα. Και να καταλάβουν ότι η πολιτική που περιορίζεται στη διαμαρτυρία είναι τόσο στείρα ώστε σου γυρνά κατάμουτρα. Κυρίως όταν σε αρκετές περιπτώσεις δεν έχεις το σθένος να την υποστηρίξεις γιατί τη βάσισες σε μια συνθηματολογία, τις συνέπειες της οποίας δεν είχες υπολογίσει.
Χθες ο Τσίπρας επανέλαβε την πρόσφατη τοποθέτησή του ότι ο Συνασπισμός δεν είναι κατά του γηπέδου του ΠΑΟ. «Υπάρχει μια συντονισμένη επιχείρηση επικοινωνιακής λάσπης απέναντι στη στάση του Συνασπισμού», είπε και πρόσθεσε ότι απευθύνει έκκληση στους ιθύνοντες του ΠΑΟ να μην μπουν σε αυτή τη λογική, γιατί «ο Συνασπισμός δεν είναι κατά της κατασκευής του γηπέδου». Δεν χρειάζεται να βάλει και τα κλάματα: το καταλάβαμε. Προφανώς δεν είναι κατά της κατασκευής του γηπέδου, μόνο που αυτό το ανακάλυψε τώρα, όταν άρχισαν οι αντιδράσεις των οπαδών. Στις 2 Δεκεμβρίου π.χ., όταν συζητήθηκε στη Βουλή έπειτα από επερώτηση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ το θέμα, ο Γρηγόρης Ψαριανός (που ελπίζω να είναι πιο συνεπής από τον Τσίπρα σε όσα υποστηρίζει) είχε δηλώσει επί λέξει ότι «εμείς (σ.σ.: δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ) λέμε τα γήπεδα να γίνουν εκτός του πολεοδομικού ιστού της πόλης» –σόρι, αλλά δεν άκουσα κάποιον από τους ηγέτες του Συνασπισμού να τον διορθώνει. Γιατί, άλλωστε να τον διορθώσει; Ο Γρηγόρης ήταν εντός γραμμής! Το κακό είναι ότι στο μεταξύ η γραμμή άλλαξε.
Ελπίδα
Στην Ελλάδα μπορείς να λες ό,τι θες με την ελπίδα ότι κανείς δεν θα θυμάται τίποτα. Έλα, όμως, που τα άτιμα τα γραπτά μένουν. Η δημοτική παράταξη από την οποία (για να μην ξεχνιόμαστε) ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του ο ίδιος ο Τσίπρας, η Ανοιχτή Πόλη, είναι ανοιχτά κατά του σχεδίου της διπλής ανάπλασης από το 2006! Και είναι όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις. Από τότε, όταν ο Βωβός δεν είχε αγοράσει στην περιοχή ούτε τετραγωνικό, με δελτίου Τύπου (!) ο ίδιος ο Τσίπρας και η παράταξή του μας πληροφορούσαν ότι «η τροπολογία που έδωσε στη δημοσιότητα ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, σε συμφωνία με τον Δήμο Αθηναίων και τον κ. Γ. Βαρδινογιάννη, σχετικά με το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Ελαιώνα και την αξιοποίηση του χώρου του γηπέδου της Λ. Αλεξάνδρας, αποτελεί ένα ακόμα περιβαλλοντικό και οικονομικό σκάνδαλο».
Σε αυτό το δελτίο Τύπου εγώ τις λέξεις «Βωβός» και «mall» δεν τις βρήκα πουθενά γραμμένες! Τον Βαρδινογιάννη καταγγέλλει, την ΠΑΕ Παναθηναϊκός, τον δήμο και την κυβέρνηση και μάλιστα παίρνει θέση και κατά της ανάπλασης της Λεωφόρου, διότι θα πειραχτούν, λέει, αν γίνει πράξη το σχέδιο, μερικά προσφυγικά σπίτια από αυτά που είναι δίπλα στον Αρειο Πάγο! Η Ανοιχτή Πόλη τη διαφωνία της με το σχέδιο για το γήπεδο την εξέφραζε διαρκώς και σε κάθε ευκαιρία. Τον Δεκέμβρη του 2007 π.χ. η Ανοιχτή Πόλη, πάλι με Δελτίο Τύπου, αναρωτιέται με ποιον τρόπο θα εισπράττει χρήματα ο δήμος από τον ΠΑΟ και για να κάνει κατανοητή τη διάσταση του σκανδάλου υποστηρίζει ότι αν τα εισιτήρια του γηπέδου πωλούνται μέσω εταιρείας (μέσω της Ticket Club π.χ.), δεν υπάρχει πρόβλεψη για το πώς ο Δήμος θα πάρει τα χρήματά του. Διαβάζοντας τα δελτία Τύπου σχηματίζεις την εντύπωση ότι αυτό το γήπεδο είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Ελλάδας!
Θέση
Δεν με πειράζει η θέση –ίσα ίσα. Συμφωνώ απόλυτα και με τον Φώτη τον Κουβέλη, που χθες είπε ότι δεν γίνεται να στοχοποιούνται πολίτες επειδή έχουν οικολογικές ευαισθησίες: έχει δίκιο. Δεν θες, κύριε, το γήπεδο; Δικαίωμά σου –το λες και εισπράττεις ή τα «μπράβο» όσων συντάσσονται με την ανησυχία σου ή τα αναθέματα από όσους ισχυρίζονται ότι η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί ντροπή για την ίδια την πόλη της Αθήνας. Αλλά όποια κι αν είναι η θέση σου, πάρε τις ευθύνες που σου αναλογούν. Η θέση δεν με ενοχλεί, ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι κι αλλιώς για όλα διαμαρτύρεται. Αυτό που με ενοχλεί είναι οι πολιτικές κωλοτούμπες, κυρίως διότι δείχνουν ότι οι κατά καιρούς θέσεις παίρνονται χωρίς να εξεταστούν οι περαιτέρω συνέπειες. Αυτό που έγινε στην προκειμένη περίπτωση είναι μια πράξη πολιτικής επιπολαιότητας, που τώρα πληρώνεται από τον ίδιο τον Συνασπισμό. Πολύ φοβάμαι ότι άλλες πράξεις πολιτικής επιπολαιότητας του ίδιου χώρου πληρώνονται από τη χώρα και από όλους μας.
Απλό
Το τι έχει γίνει στη συγκεκριμένη ιστορία είναι απλό. Ο Συνασπισμός πήρε θέση κατά του έργου στο όνομα μιας οικολογικής ευαισθησίας. Η Ανοιχτή Πόλη πολέμησε το σχέδιο όχι για να το ματαιώσει, αλλά για να έχει να λέει –κυρίως για να μπορεί να καταγγέλλει τον δήμαρχο, τον Βαρδινογιάννη, τα ντόπια συμφέροντα, την κυβέρνηση κ.λπ. Κάποια στιγμή οι 130 πολίτες προσέφυγαν στο ΣΤΕ –η προσφυγή έγινε για να μπορεί ο χώρος να υποστηρίζει ότι δεν μένει στα λόγια, αλλά προχωράει και σε πράξεις. Προφανώς κάπου ο Αρης Βωβός μπορεί και να βιάστηκε, σίγουρα το αληθινά ευαίσθητο ΣτΕ θέλησε να δει κάποια πράγματα. Στον Συνασπισμό δεν περίμεναν ότι το ΣτΕ θα έχει οικολογικές ευαισθησίες –πιθανότατα είχαν έτοιμες και τις επερωτήσεις για να το καταγγείλουν κι αυτό. Και ήρθε ξαφνικά η απόφαση και μπλέξανε. Οπως είμαι βέβαιος ότι θα έμπλεκαν αν αύριο έμπαιναν σε μια κυβέρνηση και έπαιρναν το Υπουργείο Παιδείας π.χ. Τότε θα διαπίστωναν πόσο δύσκολο είναι να κάνεις πράγματα, ειδικά όταν απέναντί σου έχεις ανθρώπους στους οποίους λες ότι όλα είναι μαύρα κι άραχνα κι ότι θα ζήσουν χειρότερα από τους πατεράδες τους!
Λαϊκισμός
Λένε ότι είναι θύματα λαϊκισμού. Δεν αντιλέγω. Από λαϊκισμό κάτι ξέρουν. Κυρίως από τον λαϊκισμό της ευαισθησίας…
1 σχόλιο:
Ο Καρπετόπουλος καλά τα λέει, αλλά ποιος τον ακούει. Το αυτονόητο, ότι από τους 131 που έκαναν την προσφυγή, μόνο οι 3 είναι κάτοικοι Βοτανικού, δεν το λέει κανείς;
Δημοσίευση σχολίου