Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Tsipras & Tsipras Τεχνική Ο.Ε.

Λαβράκι για τον πρόεδρο του Συνασπισμού Αλέξη Τσίπρα έβγαλε η Zougl@...



Ο πρόεδρος του Συνασπισμού και η τεχνική εταιρία του. Εδώ και δύο χρόνια, ο Αλέξης Τσίπρας δημιούργησε εταιρία, με σκοπό και την ανάληψη δημοσίων έργων. Νόμιμο; Ασυμβίβαστο ή μη ηθικό;

Είναι προφανές ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση βάσει του νόμου δεν υπάρχει κάτι το παράνομο ή το ασυμβίβαστο, ανακύπτει όμως ένα πολύ μεγάλο ηθικό ζήτημα με το ερώτημα αν μπορεί ένας αρχηγός κόμματος να διατηρεί μια εταιρία και μάλιστα με σκοπό, όπως αναφέρεται στο συμφωνητικό της σύστασής της, τη λήψη και δημόσιων έργων.

Στο έγγραφο που παρουσιάζει σήμερα η zougla.gr, μπορείτε να δείτε το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη εταιρία του Αλέξη Τσίπρα και του συνεπώνυμου συγγενή του.





Από το έγγραφο προκύπτει ότι η εταιρία δημιουργήθηκε το 2006. Την περίοδο εκείνη, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν πρόεδρος του Συνασπισμού, δεν κατείχε κανένα δημόσιο αξίωμα. Ρωτήσαμε τον κ. Τσίπρα αν και μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ως προέδρου του κόμματος, συμμετέχει στην εταιρία. Οι συνεργάτες του ενοχλήθηκαν έντονα από το ερώτημά μας, αλλά ο ίδιος τελικά, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μας απάντησε ότι η εταιρία υφίσταται και ο ίδιος δεν ασχολείται, όχι γιατί υπάρχει ηθικό ή νομικό πρόβλημα, αλλά γιατί δεν προλαβαίνει.



Με την κάμερα της zougla.gr επισκεφθήκαμε την έδρα της εταιρίας, όπως αυτή αναγράφεται στο ιδιωτικό συμφωνητικό. Πήγαμε στη Φθιώτιδος 41 και διαπιστώσαμε ότι η συγκεκριμένη εταιρία δεν υπάρχει, δείτε το βίντεο που ακολουθεί.



Ρωτήσαμε ανθρώπους διαφορετικού κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου, ζητώντας την άποψή τους για τη συμμετοχή του κ. Αλέξη Τσίπρα σε μια τέτοια εταιρία. Δείτε τι απαντούν.



Η αποκάλυψη της zougla.gr για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του κ. Τσίπρα, προκάλεσε ένταση στη Βουλή, με τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, Γιώργο Καρατζαφέρη, να απευθύνεται ειρωνικά στον επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκο Αλαβάνο, σε συζήτηση σχετικά με την ανεργία των νέων: «Ίσως, όμως, μπορούσε να βοηθήσει και το Μήτσο και το Θανάση και τον Προκόπη και τη Δήμητρα, στέλνοντας τον Αλέξη να τους πει, πώς στην ηλικία αυτή να κάνει μια κατασκευαστική εταιρεία με δυνατότητα δημοσίων έργων».



Απαντώντας, το γραφείο Τύπου του ΣΥΝ έκανε λόγο για νέο κύκλο προσωπικών επιθέσεων κατά του Αλέξη Τσίπρα, αναφέροντας ότι δεν υπάρχει κάτι μεμπτό. «Τα πλήρη στοιχεία για την επαγγελματική δραστηριότητα του προέδρου του ΣΥΝ μέχρι τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του είναι στη διάθεση όλων. Ουδέν κρυπτόν. Το μηνιαίο εισόδημά του άλλωστε είναι ίδιου ύψους με μια βραδιά στα μπουζούκια για τους φίλους και τους χρηματοδότες του κ. Καρατζαφέρη», συνεχίζει η ανακοίνωση.

Με τη σειρά του το ΛΑΟΣ τόνισε: «Κύριε Τσίπρα λίγη τσίπα. Σύντροφε Αλέξη, για την ταμπακιέρα ούτε λέξη».

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Τι έκανες στον πόλεμο Αλέξη;

Αναδημοσιεύουμε από το taxalia - Τo N.1 BLOG ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και το citypress-gr (ευχαριστούμε το φίλο dimider που μας το υπέδειξε)

Την άνοιξη του 2003 (υπουργός Αμυνας ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου), ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Γνωρίζοντας προφανώς ότι τα πράγματα είναι δύσκολα στο Στρατό Ξηράς όπου και είχε επιλεγεί για να υπηρετήσει την πατρίδα, βρήκε μέσο και στήριξη στην τότε κυβέρνηση. Ετσι, ζήτησε και πέτυχε να κάνει μετάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκανε, δηλαδή, αυτό που όταν απολύθηκε άρχισε μετά να κατηγορεί. Σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», τον Μάρτιο του 2007, αναφέρει: «Ο στρατός παραμένει ένας χώρος όπου βουλευτές και πολιτευτές, κυβερνητικοί ή μη, μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τις εξυπηρετήσεις τους...» και «...τα αστικά στρατόπεδα υπάρχουν μόνο για να εξυπηρετούνται τα λεγόμενα "βύσματα"».

Ετσι, ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας, τον Ιούλιο του 2003, αφού κατάφερε αυτό που για τους περισσότερους (χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη) παραμένει όνειρο θερινής νυκτός, να μεταταχθούν, δηλαδή, στο Πολεμικό Ναυτικό, ξεκίνησε τη στρατιωτική του θητεία.

Ο κ. Τσίπρας παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα (ΚΕΠΑΛ) του Πολεμικού Ναυτικού, που εδρεύει στον Σκαραμαγκά. Εκεί, αφού πέρασε τη βασική εκπαίδευση διάρκειας 50 ημερών, πήρε μετάθεση για τη μονάδα του. Ο ναύτης Τσίπρας τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, στη λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο. Δηλαδή, μέσα στην καρδιά του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Για να υπηρετήσεις εκεί τη θητεία σου θα πρέπει να διαθέτεις τεράστιο βύσμα. Γεγονός που σημαίνει ότι ή ο κ. Τσίπρας έκανε χρήση δεύτερου βύσματος ή χρησιμοποίησε το αρχικό του.

Ο ίδιος δηλώνει στη συνέντευξή του: «Δεν μπορώ να πω ότι κακοπέρασα, αλλά εκείνη την εποχή αισθανόμουν ότι αν μ' έπιανες από τη μύτη θα έσκαγα». Ετσι έψαξε και βρήκε ένα νόμο του Ακη Τσοχατζόπουλου, που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής παίρνεις προσωρινή απόλυση κι επανέρχεσαι μετά.. Αυτό ήταν! Ο ναύτης Αλέξης, για να αποφύγει προσωρινά το γραφείο του στο Πεντάγωνο, κατέβηκε υποψήφιος, απολύθηκε προσωρινά (κάνοντας ένα time out) και στη συνέχεια επανήλθε στις τάξεις του Ναυτικού.

Στο μεταξύ, η στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί κατά τρεις μήνες κι έτσι, σύμφωνα πάντα με τον ίδιον, εκεί που χρωστούσε έξι μήνες, υπηρέτησε τρεις και... καλός πολίτης. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες ο trendy Αλέξης πέρασε «ζωή και κότα». Το ομολόγησε ο ίδιος: «Ασε που είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής και από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δεν μου βαράγανε!» Ο ναύτης Αλέξης Τσίπρας απολύθηκε στις 28 Ιουλίου 2004. Πάνω στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΑΛΕΞΗ !!!

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Ο τηλεοπτικός φασισμός...

Αναδημοσιεύουμε από τον politis-gr

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ποσοτική και ποιοτική έρευνα του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων (ΙΟΜ) σε συνεργασία με το Εργαστήριο Κοινωνικής και Πολιτικής Ανάλυσης ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών παρουσιάσθηκε την περασμένη Πέμπτη στο Athens Plaza Hotel.

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την έρευνα έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον πλέον επιστημονικό τρόπο αυτά που σε διάφορα άρθρα μου εκφράζω για τα …. «άρρωστα», κατευθυνόμενα και γεμάτα παθογένεια τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων της χώρας μας.


Πριν αναφερθώ αναλυτικότερα στα συμπεράσματα της έρευνας θα ήθελα να τονίσω ότι υπάρχουν τρία είδη δημοσιογράφων στην χώρα μας.


Οι δήθεν «καθωσπρέπει» που εκμεταλλευόμενοι το προσωπείο τους τάσσονται στον εξωραϊσμό των συμφερόντων τόσο του …..αφεντικού τους ,όσο και μεμονωμένων ύποπτων και εξωθεσμικών παραγόντων.


Οι «δημοσιογράφοι» του κιτρινισμού που αναλόγως την χρονική στιγμή και τα συμφέροντα τους σερβίρουν ακαθαρσίες …ala carte και επιμένουν στην αξίωση να τους …..ηρωοποιούμε και από επάνω.


Και το τρίτο είδος (και απειλούμενο προς εξαφάνιση),….. Οι Δημοσιογράφοι !



Επειδή όμως η κοινή γνώμη σπανίως ξεχωρίζει τα χλωρά από τα ξερά , μέσα στον γενικό αφορισμό περιλαμβάνει αδίκως και τους τελευταίους.
Μετά την μικρή διευκρίνιση μου ας επανέλθουμε στην έρευνα που παρουσιάστηκε και στα συμπεράσματά της.

Σύμφωνα με αυτή χαϊδεμένο παιδί των καναλιών μοιάζει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ. Στον αντίποδα το ΚΚΕ είναι το κόμμα που προβάλλεται σχετικά λιγότερο.


Σε ότι αφορά την προβολή πολιτικών προσώπων μέσω των καναλιών, τα πρωτεία κρατά ο κ. Γ. Παπανδρέου με μόλις …..πέμπτο τον Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή.


Σε ότι αφορά τη θεματολογία, υπερτερούν τα θέματα καθημερινότητας (π.χ ποσό κάνει το αγγουράκι ή το λαχανάκι Βρυξελλών) και κοινωνικής πολιτικής, και οι υπεύθυνοι του… «παραμυθιού των οκτώ» θεωρούν ήσσονος σημασίας ότι συμβαίνει έξω και δίπλα από τα εθνικά μας σύνορα.

Τα κανάλια όπως τόνισε στην ομιλία του ο πρόεδρος του ΙΟΜ κ. Ροδόλφος Μορώνης, «στην αγωνία τους για τηλεθέαση διανέμουν αντί για ειδήσεις, ....απόψεις. Και, μάλιστα, τις πρωτογενείς απόψεις διαμεσολαβούμενες.


Τι εννοώ: Δεν έχει γι’ αυτά και τόση σημασία ποια άποψη θα σχηματίσει ο θεατής τους παρακολουθώντας ένα debate, για παράδειγμα, αλλά επιχειρούν με τους σχολιαστές τους (και την βοήθεια ενίοτε προσκεκλημένων ειδικών και μη) να πουν στο κοινό …..τι πρέπει να καταλάβει ….από την παρακολούθηση του debate.


Αυτή η τακτική οδηγεί και στην παραβίαση μιας- που μέχρι πριν μερικά χρόνια, εθεωρείτο ακρογωνιαία- αρχή της δημοσιογραφίας: το διαχωρισμό της είδησης από το σχόλιο.


Όπως προκύπτει από την έρευνα, οι ειδήσεις είναι σε μεγάλο βαθμό χρωματισμένες. Και μάλιστα τις περισσότερες φορές αρνητικά και επικριτικά.


Ίσως εδώ είναι απαραίτητη μια παρένθεση. Όπως ανέφερε στο διεθνές σεμινάριο που οργάνωσε το ΙΟΜ πριν δέκα ημέρες ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Stanford Shanto Iyengar, στις ΗΠΑ έχει ανατείλει μια νέα εποχή ….κομματικής δημοσιογραφίας.


Το φαινόμενο ενδημεί στον ελληνικό τύπο δεκαετίες τώρα. Η διαφορά βέβαια, είναι ότι το σύνταγμα απαιτεί από τα κανάλια αντικειμενικότητα κι όχι από τις εφημερίδες.
Και το φαινόμενο υπάλληλοι κομμάτων να εμφανίζονται ως δημοσιογράφοι - σχολιαστές δεν έχει προηγούμενο.


Ο χρωματισμός των ειδήσεων, λοιπόν, μας οδηγεί σ’ ένα συμπέρασμα.

Τη γενική τελικώς διακίνηση αρνητικής και απαξιωτικής εικόνας που μεταφέρεται μέσα από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων , για τους πολιτικούς και την πολιτική».


Είπαμε …κοντά στα χλωρά καίγονται και τα ξερά , μόνο που στην περίπτωση των δελτίων ειδήσεων αυτό δεν γίνεται ασυνείδητα όπως συμβαίνει στον λαό , αλλά συνειδητά και βάσει οργανωμένου σχεδίου.


Το σχέδιο της «ιταλοποίησης» του πολιτικού μας συστήματος και το ξεπέταγμα μέσα από τις στάχτες του … «Φοίνικα». Γιατί πίσω από την ψευδαίσθηση της τηλεοπτικής(ιδιωτικής) δημοσιογραφίας ενεδρεύει ο ….φασισμός.


Ένας φασισμός του χειρίστου είδους όπως τον χαρακτήριζε ο μεγάλος Μάνος Χατζηδάκης. Ο φασισμός της σαχλαμάρας, ο απολιτικός, ο χωρίς ηθικούς φραγμούς στην καταπάτηση των ατομικών δικαιωμάτων.


Ο …τηλεοπτικός φασισμός!