Την προηγούμενη Παρασκευή ελάβαμε το κατώθι μύνημα-
Αισθάνομαι την έντονη ανάγκη να επισημάνω ότι ο Eric Hobsbawm είναι ένας ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΣ ιστορικός -μην τον ταυτίζεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και μην τον ειρωνεύεσαι έτσι ("...το Ευαγγέλιο..."). Πες καλύτερα: "Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει Ευαγγέλιο τις θέσεις του Ε.Η." ή κάτι τέτοιο. Θα ήταν πιο κοντά στην αλήθεια.
Αν μη τι άλλο, ο Ε.Η. ποτέ δε μιλάει για εντυπωσιασμό και ποτέ δε διατυπώνει θέσεις χωρίς επιχειρήματα και χωρίς να έχει κάνει προηγουμένως διεξοδική έρευνα. Κανένας άνθρωπος φυσικά δεν είναι υπεράνω κριτικής, κανένας δεν είναι αλάνθαστος, όμως για να αμφισβητήσεις ένα τέτοιο όνομα, θα πρέπει να έχεις παρομοίου επιπέδου γνώσεις και διαπιστευτήρια. Δεν το επιβάλλει μόνο το επιστημονικό πρωτόκολλο αλλά και η κοινή λογική. Και πάλι, δε θα τον αμφισβητήσεις αφοριστικά, δε θα τον διαγράψεις με μια μονοκονδυλιά -"αυτά που λέει ο Ε.Η. είναι βλακείες, τελεία και παύλα"- αλλά θα αναλύσεις ενδελεχώς τη διεξαγωγή της συμπερασματολογίας του και θα επισημάνεις τα σφάλματά του -αν υπάρχουν και αν μπορείς να το κάνεις.
Μακάρι ο ΣΥΡΙΖΑ να είχε τη σοβαρότητα, τον επαγγελματισμό και τη συγκρότηση του Ε.Η. Θα τον ψήφιζα κι ας διαφωνούσα μαζί του.
Φιλικά,
Ηλίας
Αθήνα
Προς απάντηση του παραπάνω μυνήματος μπορούν να λεχθούν τα εξής:
Καταρχήν ευχαριστώ πολύ τον αναγνώστη μας Ηλία για το μύνημα που μας έστειλε. Η απάντηση καθυστέρησε διότι περιμέναμε και άλλα μυνήματα τα οποία δυστυχώς δεν ήρθαν ποτέ, καθώς είναι προτιμότερο να απαντώνται όλα σε μια δημοσίευση παρά αποσπασματικά ένα-ένα.Όμως μέχρι στιγμής ήσουν ο μόνος. Είναι η εύκολη λύση να αφήνουμε ανώνυμα σχόλια στους διαφόρους ιστοχώρους, εντούτοις αν πιεστούμε να αφήσουμε απαντήσεις και όχι κάθε λογής αποσπασματικά σχόλια για λόγους εντυπώσεων, τότε φυσικά επέρχεται η σιωπή. 'Ετσι ενώ όλοι επιφανειακά επικροτούν τον διάλογο, όταν χρειάζεται να τον εφαρμόσουν τον αρνούνται.
Εάν πρόσεξες φίλε μας Ηλία, η μομφή περί "ευαγγελίου" δεν απευθηνόταν στον Χοσμπάουμ, αλλά προς αυτούς που -υποτίθεται- τον επικροτούν.Νομίζουμε πως είναι ξεκάθαρο από το ύφος γραφής του κειμένου πως οι μομφές στρέφονται προς τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ και όχι προς τις εκπεφρασμένες ιδεολογίες των προσώπων. Τουναντίον, στο κείμενο είναι ξεκάθαρο έτσι όπως έχει γραφτεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ απλά χρησημοποιεί τα γραφόμενα του εκάστοτε μαρξιστή συγγραφέα/επιστήμονα/πολιτικού αναλόγως με το τι συμφέρει τις κομματικές του επιδιώξεις, χωρίς καμία συνέπεια και αδιαφορώντας εάν πολλές φορές οι ιδέες των διαφόρων μαρξιστών έρχονται σε αντίθεση. Επιτέλους ας μας πουν αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται ιδεολογικά: Είναι μια μετεξέλιξη/εκμοντερνισμός των λενινιστών-τροσκυστών (όπως είναι -περίπου- ο Χοσμπάουμ) ή το ιδεολογικό τους στίγμα προέρχεται από τον Μπερνστάιν, τον Κάουσκυ και τον Άντλερ (δλδ από την αυστρομαρξιστική σχολή ή κοινώς τους σοσιαλδημοκράτες); Είναι μήπως ευρωκουμμουνιστές (με παράδοση απο το Γκράμσκυ και μετά αυτού από τους Μπερλινγκουέρ και Καρίγγιο), ή ιδεολογικά κατάγονται από την σχολή της Φρανκφούρτης και μέσω αυτής στο "Νew Left" όπως το μάθαμε και εμείς μέσω του Τόμσον, του Μιλλ και του Αλθουσέρ, αλλά και πιο πρόσφατα μέσω των Βαλλερστάιν, Μπρέννερ, Ο'Μπράιαν, Αρόνοβιτς, Βαν ντερ Πιιλ (μεταξύ πολλών άλλων) κλπ κλπ;;
Ας μας πουν επιτέλους οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκουν ιδεολογικά, διότι τα παραπάνω ιδεολογικά ρεύματα έχουν σημαντικές διαφορές στο πως αντιλαμβάνονται τη λειτουργία του καπιταλισμού (άρα και στο τρόπο λειτουργείας της οικονομίας) , τη κατανόηση του διεθνούς πολιτικού συστήματος (κυρίως μέσω των διαφόρων αντικρουώμενων θεωρειών περί ιμπεριαλισμού), το ρόλο των εθνών στην "πάλη των τάξεων", στην ίδια την φύση της "πάλης των τάξεων" κλπ. Ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό προσκήνιο και ενώ στα λόγια υποστηρίζει πως έρχεται και αγκαλιάζει όλα αυτά τα ιδεολογικά ρεύματα του μαρξισμού τα οποία αποκλίνουν από τον ορθόδοξο σοβιετικό κουμμουνισμό που πρεσβεύει το ΚΚΕ, στην πολιτική πρακτική του τίποτα απ'όλα αυτά τα ιδεολογικά ρεύματα δεν έχει καμία ουσία, παρά μόνο ενίοτε ανασύρονται διαφόροι μαρξιστές για επικοινωνιακούς λόγους, προκειμένου να παρασύρουν τον αφελή πελάτη-ψηφοφόρο.Από αυτή την περίπτωση δε διαφέρει καθόλου ο Χοσμπάουμ. Έτσι ενώ από τη μία αναφέρεται συνεχώς ο χοσμπάουμ ως μια από τις ιδεολογικές πυξίδες του κόμματος, μια καλή έρευνα για το τι πραγματικά πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει περιθώρια άλλων ερμηνειών....διαβάζουμε από τα madata.gr μεταξύ άλλων
http://www.madata.gr/index.php?news=13956
"στη βιβλιοθήκη (του Αλαβάνου) του καταλαμβάνουν πολύ χώρο τα βιβλία των Π. Κρούγκμαν, Στ. Ράνσιμαν, Ε. Χοσμπάουμ, Λ. Σάμερς, Π. Σάμιουελσον και Τζόζεφ Στίγκλιτζ, με τον οποίο έχουν αναπτύξει και μια θερμή φιλία."
(σημείωση: Στο άρθρο μπορείτε να διαβάσετε και το πολιτικό ιστορικό της οικογένειας του Αλέκου Αλαβάνου, κάτι που εμείς αν και φυσικά γνωρίζουμε, δεν έχουμε προβάλει.Παρά ταύτα, έχουμε κατηγορηθεί περί δήθεν ροζ και κίτρινης κριτικής.Αυτό σαν σημείωση για το επίπεδο της κριτικής που γίνεται εναντίον μας.)
Μάλιστα!! Ενώ από τη μία διαβάζουμε στην προσωπική σελίδα του Αλέξη Τσίπρα
(http://www.syn.gr/cv/tsipras.htm) πως "ως γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού συμμετείχε ενεργά στις διεργασίες συγκρότησης του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ, καθώς και στις διεθνείς διαδηλώσεις του κινήματος ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση"
, διαβάζουμε επίσης πως ο προκάτοχός του ο οποίος και τον πρότεινε, έχει μια βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία ατόμων που ανήκουν στην αφρόκρεμα του οικονομικού κατεστημένου των ΗΠΑ αλλά και στενή φιλία με αυτόν που ήταν αρχι-οικονομολόγος (chief economist) της παγκόσμιας τράπεζας την περίοδο 1997-2000! (Ξεχάσαμε κιόλας τι είχε συμβεί στο Σιάτλ το 1999;)
Επομένως αγαπητέ μου Ηλία, δεν είμαστε εμείς αυτοί που δε σεβόμαστε τις θέσεις του Χοσμπάουμ, αλλά αυτοί οι οποίοι θυμώνται τον συγκεκριμένο συγγραφέα σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα και απόλυτα επιλεκτικά, πιο συγκεκριμένα εκεί όπου η ερμηνεία του Χοσμπάουμ περί εθνών και εθνικισμού μπορεί να χρησημοποιηθεί ως ένα μέσο για να αμβλυθούν οι αναμενόμενες αντιστάσεις ενός έθνους το οποίο έτσι εκβιάζεται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να περάσει με το ζόρι από την -εν μέρει- ελεγχόμενη κατάσταση του εθνικού καπιταλισμού στην απόλυτη αναρχία του διεθνιστικού κεφαλαίου (διάβασε τον Μπουχάριν έτσι ώστε να κατανοήσεις περισσότερο για τι πράγμα μιλάμε).Διότι αν ο Αλέκος Αλαβάνος ήταν πραγματικός ιδεολόγος και όχι ένας τυχοδιώκτης, θα έπρεπε να θυμάται τι γράφει ο Χοσμπάουμ στο βιβλίο του "Nations and Nationalism since 1870":
"For in the most cases the 'political nation' which originally formulates the vocabulary of what later becomes the nation people is to not understood to include more than a small fraction of the inhabitans of a state, namely the priviliged elite, or the nobility and gentry." (σελίς 73)
Ερώτηση: Εάν αυτό δεν φωτογραφίζει την περίπτωση των σκοπίων, παρακαλώ να μας πει κάποιος ποια άλλη περίπτωση έθνους (ή "έθνους") αντιπροσωπεύει καλύτερα!
Συμπέρασμα:Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος είτε ο ίδιος δεν έχει μελετήσει το έργο του Χοσμπάουμ είτε επικαλείται μόνο όσα σημεία συμφέρουν τις ευκαιριακές επιδιώξεις του κόμματος του.
Ελπίζω φίλε Ηλία να σε κάλυψε η απάντησή μου.Στο μεταξύ συνεχίζουμε να περιμένουμε ως ΣΥΡΙΖΑ watch τις απαντήσεις στα θέματα που θέσαμε προσφάτως.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Paul A. Samuelson: http://cepa.newschool.edu/het/profiles/samuelson.htm
Joseph E. Stiglitz: http://www2.gsb.columbia.edu/faculty/jstiglitz/bio.cfm
Lawrence H. Summers:
http://www.president.harvard.edu/history/27_summers/summers.html
Paul Krugman: http://web.mit.edu/krugman/www/
