Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

Άκρως τρελλό και Συριζαίϊκο...


Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

Ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι κοντά στα 32 χρόνια, η σχέση τους με την αριστερά γεννήθηκε στις μαθητικές καταλήψεις των αρχών του '90, συνεχίσθηκε στο Πάντειο μέσω της νεολαίας του ΣΥΝ και εδραιώθηκε όχι στην Αθήνα, αλλά στην Αγγλία και την Αμερική, όπου έκαναν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές.

Η νέα γενιά στελεχών του ΣΥΝ, γύρω από τον Αλ. Τσίπρα, δεν θυμίζει σε πολλά τους παλιότερους συντρόφους τους.

Τα πτυχία τους, άλλωστε, δεν προέρχονται από τις φυλακές και τους αγώνες, αλλά από γνωστά πανεπιστήμια των «μητροπόλεων του καπιταλισμού», όπου, όμως, ήρθαν σ' επαφή με τη σύγχρονη σκέψη κι απέκτησαν αέρα πολιτών του κόσμου. Ισως γι' αυτό η γλώσσα που χρησιμοποιούν και η πολιτική δράση που προτιμούν είναι για πολλούς τα σύμβολα της αριστεράς του αύριο:

Γνωριμία μέσω... chat

*Από το Πάντειο και τις Πολιτικές Επιστήμες βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του Ουέστμινστερ για μεταπτυχιακά στο Περιβάλλον και, στη συνέχεια, για διδακτορικό στην Πολεοδομία ο Χ. Κωνσταντάτος, μέλος σήμερα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ.

*Ο Αλ. Μπίστης, στέλεχος ήδη της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή Πόλη», προτίμησε το Πανεπιστήμιο του Εσεξ για μεταπτυχιακά στην Πολιτική Επικοινωνία.

*Μέσω μιας συζήτησης στο Διαδίκτυο για την «αριστερά στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία», μπήκε στην παρέα ο Ευκ. Τσακαλώτος (μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΝ) που ήταν, τότε, στην Οξφόρδη πριν γίνει καθηγητής στο London School of Economics μόλις στα τριάντα του χρόνια και στη συνέχεια καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

Ο Α. Καρύντζης και (πάνω από δεξιά) πίσω από τον Αλέξη η Παναγιώτα Μανιού, ο Αλ. Μπίστης, ο γραμματέας της νεολαίας ΣΥΝ Δ. Τζανακόπουλος και ο Χ. Κωνσταντάτος.
*Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στη Νέα Υόρκη, βρέθηκε και ο εκπρόσωπος του κόμματος Α. Καρύντζης που πρόσφατα υποστήριξε το διδακτορικό του Φιλοσοφία της Επιστήμης στο Πολυτεχνείο.

*Το μόνο από τα στελέχη που ακολούθησε την «πεπατημένη» (πήγε στη Γαλλία, «όπως οι περισσότεροι αριστεροί μέχρι τώρα», σχολιάζουν οι υπόλοιποι) είναι η Παναγιώτα Μανιού, στέλεχος της «Ανοιχτής Πόλης» και συνεργάτις του γραφείου τύπου.

Μεταπτυχιακό στη Ναντέρ και διδακτορικό στη Σορβόνη στον τομέα της Κοινωνιολογίας και των Πολιτικών Επιστημών είναι τα δικά της όπλα.

*Αν προσθέσετε τον Τ. Κορωνάκη που σπούδασε στο Πολυτεχνείο και τον πολιτικό επιστημόνα Π. Πάντο -οι οποίοι όμως δεν ακολούθησαν το... μεταναστευτικό ρεύμα- θα έχετε όλη την παρέα.

Η φοίτηση των περισσότερων νέων στελεχών του ΣΥΝ σε ξένα πανεπιστήμια και η επαφή τους με φοιτητές από διάφορα μέρη του κόσμου καθορίζει τον τρόπο σκέψης τους: «Το ευρωπαϊκό περιβάλλον μάς βοήθησε να κατανοήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τις ιεραρχήσεις μας και να μελετήσουμε οικονομία, ενώ οι ΗΠΑ και οι αντιφάσεις τους μας έδειξαν πως έπρεπε να συμπορευτούμε με τα κινήματα της Λ. Αμερικής, αλλά και να ξαναδιαβάσουμε τους κλασικούς του μαρξισμού», λένε.

Οι νέοι γκουρού

Αυτοί τους οποίους μελετούν σήμερα είναι ο σλοβένος διανοούμενος Ζ. Σλαβόι, ο αμερικανός καθηγητής Πολιτισμικής Θεωρίας Τ. Ιγκλετον, η κριτικός της παγκοσμιοποίησης Ναόμι Κλάιν και ο συνεργάτης του Ν. Τσόμσκι, Μ. Αλμπερτ. Επίσης, σταθερές αναφορές τους παραμένουν οι Βίτγκενσταϊν, Αλτουσέρ, Φουκό, Γκράμσι, Πουλαντζάς, και Χόμπσμπαουμ.

Από τους νέους οικονομολόγους, παρακολουθούν τον Γ. Μπελφάιν, καθηγητή στο Λονδίνο, τον Α. Γκλιν της Οξφόρδης, τον Μ. Λέμποβιτς στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης και τον γερμανό καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπρέντερ Γ. Χόσπφιλντ.

Με ισχυρή θεωρητική κατάρτιση, τα νέα στελέχη καλούνται τώρα να κερδίσουν το στοίχημα της αποτελεσματικής δράσης σε ένα πολιτικό περιβάλλον, που παραμένει ακόμη στον 20ό αιώνα. Ολοι τους, πάντως, αισιοδοξούν, ότι η κοινωνία είναι πλέον, πιο μπροστά από τα κόμματα.

«Δεν είμαστε οι εκλεκτοί, ούτε θέλουμε να λειτουργήσουμε ως ομάδα. Απλώς, πιστεύουμε ότι η αριστερά οφείλει να ξεφύγει από την παραδοσιακή οπτική και να δει τα προβλήματα με σύγχρονη αναλυτική σκέψη», υποστηρίζουν. Σύνθημά τους, είναι αυτό που βρήκαν γραμμένο σε περίοπτη θέση, σε μια λονδρέζικη παμπ κάτω από μια φωτογραφία του Μαρξ : «Το πρώτο λάθος είναι ο δογματισμός».

Κάποιοι από τους μεγαλύτερους της αριστεράς θα έσπευδαν να αποκαλέσουν τα ξενοσπουδαγμένα αυτά στελέχη... «ΣΥΝ εξωτερικού».

Τα μέλη της παρέας, αντιπαρέρχονται με χιούμορ τις επιφυλάξεις του είδους, και βλέπουν τους εαυτούς τους σαν ένα κομμάτι του έλληνα τριαντάρη: με τα προβλήματά του, αλλά και με το τζιν, τη μουσική ή τη μοτοσικλέτα του.

Επιμένουν, ωστόσο, στην άποψη ότι η αριστερά πρέπει να σκέφτεται πέρα από τα σύνορα. Απόδειξη; Ολοι τους συναντώνται, κάθε χρόνο, στην ίδια παμπ του Λονδίνου κάτω από τον Κάρολο Μαρξ.

Φέτος, βέβαια, το ετήσιο ραντεβού στο Λονδίνο ορίστηκε για μετά το συνέδριο του Συνασπισμού, στα τέλη του Φεβρουαρίου. Και αν, όπως αναμένεται, ο Αλ. Τσίπρας είναι ο νέος πρόεδρος, τότε θα έχουν περισσότερους λόγους να το γιορτάσουν.

Τελικά οι σεϊχηδες του τΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ ή κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων; Διότι η υποκρισία αλλά και ο φαρισαϊσμός ξεπερνά κάθε προσδοκία. Γιατί δεν επιτρέπουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια; Για να μπορούν να έχουν αυτοί μόνοι - με τα λεφτά του μπαμπά βέβαια - το δικαίωμα πρόσβασης σε καλύτερη μόρφωση και τα φτωχά ιθαγενάκια να τα κοροϊδεύουν με καθρεπτάκια. Αυτή είναι η αριστερά της προόδου και της δημοκρατίας; Ή απλά αποκαλύπτονται τα προσωπεία.
Αν οι νέοι τΣυριζαίοι δεν απαιτήσουν την άμεση κατάργηση των κατάπτυστων και κακουργηματικών απαγορεύσεων του άρθρου 16 νομίζω ότι κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό, ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται σε παραδοξότητα με τον εαυτό τους...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΛΕΣ...

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Επίσκεψη Αλέξη Τσίπρα στη Eurobank

Αντιπροσωπία του Συνασπισμού αποτελούμενη απο τον Αλέξη Τσίπρα μέλος της ΠΓ και τους Ζώη Πεπέ και Φωτεινή Κούβελα, μέλη της ΚΠΕ, επισκέφτηκαν σήμερα τα κεντρικά γραφεία της Eurobank και συνομίλησαν με τους εργαζομένους.

Στη σύντομη ομιλία του σε περίπου 400 εργαζόμενους, ο Αλέξης Τσίπρας μεταξύ άλλων τόνισε :

«Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο Μαρξ μίλησε για το προλεταριάτο των εργατών στις βιομηχανίες, που δεν είχαν να χάσουν τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες τους.

Στις μέρες μας ένα άλλο προλεταριάτο όχι στις βιομηχανίες αλλά στον ιδιωτικό τομέα των υπηρεσιών, επιβιώνει μέσα σε συνθήκες νέου εργασιακού μεσαίωνα, κάτω από το φόβο να χάσει την εργασία του.

Τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών είναι καταχρεωμένα στις τράπεζες, είτε από δάνεια με υψηλά επιτόκια είτε σε πιστωτικές κάρτες, οι τραπεζικοί όμιλοι εμφανίζουν πρωτοφανή αύξηση της κερδοφορίας τους.

Τα τεράστια κέρδη των Τραπεζών έχουν πηγή και την χωρίς όρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Οι βασικές αποδοχές των τραπεζοϋπαλλήλων σήμερα ξεκινούν με 800 ευρώ για πτυχιούχους ΑΕΙ, που ελπίζουν σε διπλασιασμό τους μετά από 35 χρόνια εργασίας.

Περίπου 4.000 εργαζόμενοι στις Τράπεζες, αν και στελεχώνουν μόνιμες θέσεις εργασίας, έχουν προσληφθεί από εταιρίες και ενοικιάζονται λαμβάνοντας αμοιβές 600 ευρώ για πλήρη απασχόληση και 380 ευρώ για μερική απασχόληση. Εργάζονται σε καθεστώς εντατικοποίησης, με μόνιμη απειλή τη μη ανανέωση της συνήθως εξάμηνης σύμβασής τους.

Πάνω από 2.000 απασχολούνται με τα προγράμματα stage και ως υπόχρεοι πρακτικής εξάσκησης για την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Οι πρώτοι εργάζονται ανασφάλιστοι με 480 ευρώ για πλήρη απασχόληση και συνολικά χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση από τις τράπεζες, αφού χρηματοδοτούνται από αντίστοιχα προγράμματα στήριξης της απασχόλησης.

Σε περίπου 7.000 θέσεις εργασίας μεταφράζονται μόνο οι πάνω από 50.000 απλήρωτες υπερωρίες, που γίνονται καθημερινά από τους εργαζόμενους στις τράπεζες.

Το χειρότερο όμως που έχει επέλθει στις εργασιακές σχέσεις και διαμορφώνει μια ολόκληρη κοινωνική συμπεριφορά, κυρίως στους νέους εργαζόμενους, είναι η απαίτηση να μετριέται η εργασία με καθορισμένους ατομικούς στόχους προώθησης τραπεζικών προϊόντων, που θέτουν οι μάνατζερ (με το αζημίωτο), με κάποια οικονομικά ανταλλάγματα ως κίνητρο, συνήθως μικρά και φυσικά όχι για όλους, και συνοδευόμενα με πολλές απειλές και αρνητικές επιπτώσεις στην εργασιακή τους εξέλιξη.

Οι πρόσθετες ασφαλιστικές παροχές συρρικνώνονται σταδιακά για τους παλιότερους και έχουν πλέον μηδενισθεί για τους προσληφθέντες μετά το 1992.

Η μεταβίβαση από τις τράπεζες στο ΙΚΑ των ασφαλιστικών υποχρεώσεων που έχουν παραμείνει για τους παλαιότερους, έγινε με νομοθετική ρύθμιση, που χάρισε με πρόχειρο υπολογισμό περίπου 4 δις ευρώ στις τράπεζες, σε βάρος του ΙΚΑ και της κοινωνικής ασφάλισης.

Με αυτή τη πραγματικότητα δε μπορούμε να συμβιβαστούμε. Αυτή τη πραγματικότητα μπορούμε μόνο να την ανατρέψουμε. Δε ζητάμε κάτι παράλογο. Παραλογισμός είναι ο εργασιακός μεσαίωνας που μας έμαθαν ότι είναι η μόνη ρεαλιστική επιλογή. Ο δικός μας ρεαλισμός είναι να διεκδικήσουμε να ζούμε από τη δουλεια μας με αξιοπρέπεια. Και αυτή την επιλογή θα τη διεκδικήσουμε οικοδομώντας μια νέα κοινωνική ενότητα, ώστε να μπορούν να εκπροσωπηθούν τα αιτήματα των «εκτός πλαισίου» εργαζομένων.»

To Γραφείο Τύπου
Μια και μοναδική ερώτηση:
Νομίζετε ότι μπορεί κάποιος να μιλάει τη δουλειά όταν ο ίδιος δεν έχει δουλέψει ούτε μια ώρα στη ζωή του; (Εκτός κι αν η κατάληψη θεωρείται εργασία και μάλιστα βαριά κι ανθιυγιεινή...) Και πως αποχτά το δικαίωμα να μιλά για το ασφαλιστικό όταν δεν έχει κολλήσει ούτε ένα ένσημο; Υπάρχει κανείς που να πιστεύει το βρέφος;

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008

Πόσο δημοκρατία αντέχει ο Συνασπισμός;

Με την περίφημη βλοκική συνέντευξη του Sir Alexis - Mr Cheap Petroleum, έχω μια απορία: ποιος λογόκρινε τις ερωτήσεις;
Διαβάζω:

15 ερωτήσεις για τον Αλέξη Τσίπρα
Δημοσιεύθηκε από tsimitakis στο 6 Ιανουάριος, 2008

Περισσότερες από 170 ερωτήσεις συγκεντρώθηκαν τελικά σε 10 blogs, κάτι που έκανε ιδιαίτερα δύσκολη (ποτέ η λογοκρισία δεν ήταν εύκολη) την σύνθεση (μια πιο κατάλληλη λέξη θα ήταν μαγείρεμα) του τελικού ερωτηματολογίου. Μετά από συνεννόηση με τα blogs που συμμετείχαν και βασικό μέλημα να καλυφθούν όλες οι θεματικές περιοχές (αυτό το λες εσύ ρε φίλε! Τουλάχιστον ας δημοσίευες ΟΛΕΣ τις ερωτήσεις που είχαν σταλεί για να βγάλουμε κι εμείς τα δικά μας συμπεράσματα!) που ενδιαφέρουν τους συμμετέχοντες επελέγησαν (ένας άλλος τρόπος να αποφύγεις την περίφημη λέξη λογοκρισία! Κι ο Παπαδόπουλος στη Χούντα επιλογές έκανε γι' αυτό που θα ακουγόταν...) 15 ερωτήσεις τις οποίες και ελπίζουμε να προλάβει να απαντήσει στην μια περίπου ώρα που θα τον έχουμε διαθέσιμο στο studio του RadioBubble αύριο (κάτσε εδώ τώρα χάθηκα! Δεν είναι αυθόρμητη η συνέντευξη; Του δώσατε ένα 24ώρο για να "προετοιμαστεί"; Οι υπουργοί του Στάλιν τα ετοίμαζαν καλύτερα τα πράγματα σύντροφοι! Δεν σας έκαναν μαθήματα;) (Δευτέρα) στις 6 το απόγευμα. Παρακαλώ όσους απογοητευτούν που δεν επελέγη η ερώτηση τους να δουν αν καλύπτονται από κάποια άλλη και να μην αρχίσουν τις ενστάσεις τελευταία στιγμή. Στις περισσότερες περιπτώσεις νομίζω πως το πετύχαμε (Πετύχατε τι; Την ανάδειξη του ανδρός; Την ανάδειξη της ύπαρξης ή κι ανυπαρξίας πολιτικής; ή την επίτευξη μιας καλοστημένης φάρσας;). Περισσότερο από όλα φάνηκε πως σας ενδιαφέρει το πρόσωπο Τσίπρας και η πολιτική του ΣΥΝ πάνω στο θέμα των συνεργασιών εφεξής, ενώ κανείς (πλην του Αθήναιου) δεν έκανε ερώτηση σχετική με τις νέες τεχνολογίες. Αύριο, όσοι παρακολουθήσετε ζωντανά τη συνέντευξη θα παρατηρήσετε ότι θα διατυπωθούν εν συντομία κάποιες μεγάλες σε μέγεθος ερωτήσεις και άλλες που εμπεριέχουν σχολιασμό, θα διατυπωθούν χωρίς αυτόν. Κρίναμε ότι αύριο είναι η δική του στιγμή. Απο μεθαύριο θα σχολιάσουμε όλοι μας ο καθένας όπως επιθυμεί. (Όταν ο αρχηγός μιλάει οι υπόλοιποι στέκονται σούζα! Η απόλυτη αρχή της δημοκρατίας!) Οδηγίες για την μετάδοση μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω post και σε όλα τα συνεργαζόμενα blogs (η λίστα στα προηγούμενα post). Υπενθυμίζω ότι όσοι δεν μπορέσετε να δείτε τη ζωντανή μετάδοση, θα μπορέσετε να δείτε τα μονταρισμένα (μην τυχον κι υπάρξει καμιά άτυχη στιγμή! Βρε πόσες λέξεις μπορείς να βρεις για να μην χρησιμοποιήσεις τη γνωστή: λογοκρισία) βίντεο που θα ετοιμάσει το zoo.gr. Θα ακολουθήσει για αυτό νέο post μετά την περάτωση της συνέντευξης. Ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή.
Το ξεκίνημα του βρέφους δεν ήταν ιδανικό. Πολύ χοντροκοπιά και κακογουστιά από τη μια, και μια συνολική επίθεση από μέρους του ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτό που λέμε δημοκρατία του διαδικτύου... Ίσως όμως και να είχα υψηλές απαιτήσεις...